La Femme A Faim: Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie

30 maja 2010

Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie

Najmilsi moi!

Wiem, że dawno mnie tu nie było :( ale nie martwcie się, jestem cała i zdrowa, nie przestałam jeść, a nawet gotować ;) Moja nieobecność nie wynika też z utraty chęci! Powód jest banalny (a może nie...) - zepsuł się nam aparat...

Pewnie trochę potrwa zanim doczekamy się nowego, ale żeby zanadto nie zawieść moich wiernych fanów (mamo dziękuję;)) pojawię się tu czasem z jakimś tekstem.

Tymczasem, jedne z ulubionych lwowskich zdjęć (właśnie we Lwowie aparat odszedł z tego świata do "aparacianego" nieba):

4 komentarze:

moniczka855d31 maja 2010 07:24
kochana Oleńko. Brak aparatu to nie powod opuszczenia swoich wiernych fanow. nalezy wykorzystac wiernych znajomych od nich pozyczyc aparat i dalej wprowadzac nas w tajniki "podniebiennych rozkoszy".
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
La Femme A Faim31 maja 2010 23:38
Dziękuję za wsparcie :* Takie komentarze dodają skrzydeł!
Zawsze wiedziałam, że na kogo jak na kogo, ale na rodzinę to można liczyć w każdej sytuacji ;)
Pozdrawia Was cieplutko moje piękne niebieskoswetrzaste :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Piegowata16 czerwca 2010 22:26
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Piegowata16 czerwca 2010 22:28
Halo! Czekam na nowe wieści! Wiem, że już wakacje, ale coś trzeba jeść;)
Pozdrawiam ciepło:))))
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi

Dodaj komentarz

„La Femme A Faim”… a jak wiadomo głodna kobieta to kobieta pomysłowa. W naszym przypadku nawet dwie. A jako, że współpracę opanowaną mamy do perfekcji, z tego duetu wyniknąć mogą rzeczy niezwykłe.

Jako kolektyw możemy poszczycić się znajomością 5 języków obcych, 10 całkiem niezłych dowcipów, 150 w większości bezużytecznych teorii i 1, ale za to idealnego pomysłu na życie. Wiadomo jednak, że żadna grupa nie jest tylko prostą sumą jednostek. Śmiało można powiedzieć, że my dopełniamy się jak francuski szampan i truskawki, rosyjska wódka i śledzik.. czy też po prostu – jak studenckie piwo i orzeszki. Obie, już prawie „zawodowo”, trudnimy się wszelkiego rodzaju podglądactwem …a interesujące może być wszystko – od zachowań tramwajowych chłopców w dresach poczynając, na wyrafinowanych strategiach działania „babć rakiet” kończąc. Razem potrafimy też poradzić sobie z rzeczami, których wykonanie w pojedynkę graniczyłoby z cudem.. mamy tu na myśli chociażby zrozumienie meandrów statystyki, logiki czy ekonomii. W końcu „co dwie głowy to nie jedna”, więc kiedy jedną z głów zaprzątają coraz to nowe pomysły i idee, druga natychmiast przygotowanych ma sto sposobów wcielania ich w życie…

Duetem wyjątkowym jesteśmy także dlatego, że każda z nas wnosi do niego unikalne i odmienne wartości…

Ola – dla której nie ma pytań bez odpowiedzi, ani problemów, których nie dałoby się rozwiązać. Sezonowo uzależniona od bitej śmietany i energy-drinków, jest wierną fanką halowych sportów męskich – w szczególności piłki ręcznej, do czego z pewnością przyczynia się jeden z zawodników… Na co dzień Ola trudni się zgłębianiem tajników języka rosyjskiego, wymyślaniem coraz to dziwniejszych imion dla swojego kota (którego niestety jeszcze nie posiada) oraz, do czego przyznaje się niechętnie, czytaniem kolorowych pism kobiecych. W wolnych chwilach po raz setny sięga po „Anię z Zielonego Wzgórza” lub też długie godziny spędza z mamą na domorosłym filozofowaniu. Jak utrzymuje, prześladuje ją także niezwykły „potencjał bałaganu”, z którym nadal dzielnie próbuje walczyć.

Natalia – dla której nie ma zadań niemożliwych, ani miejsc, do których nie można dotrzeć. Jak na „łącznika” przystało, z natury jest bardzo ciekawa ludzi i świata, a jej listy kontaktów pękają w szwach. Życia nie wyobraża sobie bez facebooka i skype’a (niektórzy sądzą nawet, że gotowa jest przeskoczyć do następnego etapu ewolucji, w którym słuchawki i mikrofon stanowić będą integralną część organizmu :P) Na co dzień Natalia nie rozstaje się też z empetrójką, w której swoje malutkie miejsce ma muzyka z każdej ze stron świata. Potwierdza się to w jej fascynacji językami obcymi i miłości do Konkursu Eurowizji. Chorobliwie dba też o porządek i ład, co wprawia w kompleksy wszystkich przeglądających jej notatki, łącznie z panem w punkcie ksero. W wolnych chwilach oddaje się zabawie w „Simon says”..co jak twierdzi, najlepiej wychodzi z samym Simonem…

Naszą wspólną przygodą z gotowaniem z pewnością będzie kierowała jakże prosta i trafna porada Julii Child: „Próbuj nowych przepisów, ucz się na błędach, bądź nieustraszony, ale przede wszystkim BAW SIĘ DOBRZE!”

Tak więc..toujours bon appetit!